Śruba z łbem sześciokątnym DIN931, ocynkowana klasa 8.8 10.9

Łączniki o wysokiej wytrzymałości zapewnią chrupkość po ocynkowaniu. Potrzebujesz szczególnej uwagi.

Kruchość wodorowa charakteryzuje się zwykle opóźnionym pękaniem pod wpływem naprężenia. Istnieją sprężyny samochodowe, podkładki, śruby, sprężyny blachowe i inne części ocynkowane, w ciągu kilku godzin po zerwaniu montażu odsetek pęknięć wynosi 40% ~ 50%. W procesie stosowania kadmowanych części specjalnego produktu doszło do pęknięcia partii, rozwiązano kluczowy problem krajowy i sformułowano ścisły proces odwodornienia. Ponadto istnieją pewne kruchości wodorowe, które nie wykazują zjawiska opóźnionego pękania, takie jak: wieszak galwaniczny (drut stalowy, drut miedziany) z powodu wielokrotnego galwanizacji i trawienia, penetracja wodoru jest poważniejsza, często pojawiają się w użyciu zagięcia występuje zjawisko kruchego pękania; Trzpień strzelby po kilkukrotnym chromowaniu spadł na ziemię i pękł; Niektóre hartowane części (duże naprężenia wewnętrzne) pękają podczas trawienia. Części te ulegają silnemu uwodornieniu i pękają bez naprężeń zewnętrznych, których nie można już wykorzystać do przywrócenia pierwotnej wytrzymałości poprzez odwodornienie.

Im wyższa wytrzymałość materiału, tym większa wrażliwość na kruchość wodorową. Jest to podstawowa koncepcja, którą muszą wyjaśnić technicy obróbki powierzchni podczas opracowywania specyfikacji procesu galwanizacji. Stale o wytrzymałości na rozciąganie σb>105kg/mm2 wymaganej przez normy międzynarodowe należy poddać odpowiednio naprężeniom przed powlekaniem i odwodornieniu po powlekaniu. Francuski przemysł lotniczy wymaga odpowiedniej obróbki odwodornienia części stalowych o granicy plastyczności σs>90kg/mm2.

Ze względu na dobrą zgodność pomiędzy wytrzymałością stali a twardością, bardziej intuicyjne i wygodne jest ocenianie wrażliwości materiału na kruchość wodorową na podstawie twardości niż wytrzymałości. Ponieważ doskonały proces rysowania i obróbki produktu powinien cechować się twardością stali. Podczas galwanizacji odkryliśmy, że twardość stali w okolicach HRC38 zaczęła wykazywać ryzyko pęknięcia ze względu na kruchość wodorową. W przypadku części o wyższej wartości niż HRC43 należy rozważyć odwodornienie po powlekaniu. Gdy twardość wynosi około HRC60, obróbkę odwodornienia należy przeprowadzić natychmiast po obróbce powierzchniowej, w przeciwnym razie części stalowe pękną w ciągu kilku godzin.